دختری از جنس ماه (پرنیا جعفری)

سلام دیشب وقتی می خواستیم بخوابیم پرنیا دست منو سفت گرفت و گفت مامان الهام یا فردا منو با خودت ببر سر کار و یا نرو سرکار و پیش من بمون از این حرفش خیلی دلم گرفت آخه این حداقل صدمین باریه که از من می خواد نرم سرکار و بمونم پیشش اما متاسفانه من نمی تونم سرکار نرم دلم می خواست تا این مطلب رو توی این وبلاگ که مال خودشه بنویسم تا در آینده پرنیا بفهمه که منم همیشه مثل او دوست داشتم تا پیش او باشم و از همه لحظات زندگی شیرینی که داشت فیض ببرم اما متاسفانه به خاطر نیازی که به کارکردن داشتم مجبور بودم او رو تنها بزارم و آرزوی داشتن یک زندگی عالی در کنار او  آن هم در دوران کودکی که از همه دوران شیرین تره را با خودم به گور ببرم . باید اقرا...

  عز یزم اینم یک عکس از تو و نیما در یک جشن که اداره ما برگزار کرده بود ...